درس چهارم – کار با سرویس Active Directory Users And Computers

   این سرویس، یکی از پرکاربردترین سرویس مجموعه ی Active Directory است که برای ایجاد و مدیریت گروه ها، کاربران، مجموعه ی سازمانی و ….. به کار می­رود که در این قسمت این سرویس را به صورت کامل بررسی خواهیم کرد.

 برای اجرای این سرویس، وارد Start می­شویم و در Search کلمه ی Active ویا Active Directory را وارد می­کنیم و در لیست موردنظر بر روی Active Directory Users and Computers کلیک راست می­کنیم تا منوی مقابل باز شود. برای اینکه این سرویس را در Start خود داشته باشید بر روی Pin to start کلیک کنید و اگر می­خواهید در Taskbar خود داشته باشید، بر روی Pin to Taskbar کلیک کنید.

بعد از انجام کارهای بالا، سرویس موردنظر را اجرا می­کنیم.

همان­طور که در شکل مقابل مشاهده می­کنید، سرویس موردنظر اجرا شده است. از سمت چپ، بر روی فلش کنار نام سرور خود کلیک کنید تا اطلاعات موردنظر را مشاهده کنید. همه ی این گزینه­ها را در ادامه بررسی خواهیم کرد؛ در حال حاضر بر روی Users کلیک کنید تا شکل بعد را مشاهده کنید

   در این قسمت، می­توانیم کاربران، گروه­های سازمانی و داخلی ایجاد کنیم که برای شروع، یک کاربر را با هم ایجاد می­کنیم و تنظیمات مربوط به آن را مورد بررسی قرار می­دهیم، برای این کار به مانند شکل، از سمت چپ بر روی Users کلیک راست می­کنیم و از قسمت New گزینه ی User را انتخاب می­کنیم و یا می­توانیم، از نوار ابزار بالا بر روی آیکون New User کلیک کنید تا شکل بعد ظاهر شود.

   در این صفحه، در قسمت First Name نام کاربر خود را وارد کنید. در قسمت Last name نام فامیل و یا نام دوم را وارد کنید؛ توجه داشته باشید که می­توانید هم به زبان فارسی و هم به انگلیسی بنویسید. در قسمت User logon name که مهم­ترین بخش می­باشد، باید نام کاربری را که برای ورود، مورد احتیاج می­باشد را وارد کنید که در این قسمت user1 وارد کردیم؛ به کوچکی و بزرگی حروف توجه کنید. بر روی Next کلیک کنید.

 در این قسمت، باید رمز عبور برای کاربر خود در نظر بگیرید؛ توجه کنید که این رمز، باید به صورت پیچیده وارد شود؛ یعنی ترکیبی از حروف، اعداد و علائم مانند Test@123456 باشد. ۴ گزینه در زیر آن مشاهده می­کنید که گزینه ی اول، برای این منظور به کار می­رود که کاربر موردنظر بعد از ورود به ویندوز، باید رمز عبور را تغییر دهد. گزینه ی دوم، این توانایی را به مدیر شبکه می­دهد تا از تغییر رمز عبور توسط کاربر جلوگیری کند.

گزینه ی سوم را اگر انتخاب کنید، این رمز عبور به هیچ عنوان انقضاء نمی­شود، درباره ی این موضوعات، در قسمت Group Policy بحث خواهیم کرد. اگر گزینه ی Account is disabled فعال باشد کاربر موردنظر غیر­فعال خواهد شد و امکان ورود به ویندوز را نخواهد داشت. در حال حاضر گزینه ی Password Never Expires را انتخاب و برروی Next کلیک کنید.

 در این قسمت، اطلاعات وارد شده را مشاهده می­کنید که برای ایجاد کاربر موردنظر، باید بر روی Finish کلیک کنید.

بعد از ایجاد کاربر به مانند شکل مقابل، بر روی آن کلیک راست کنید و گزینه ی Properties را انتخاب کنید تا شکل صفحه ی بعد ظاهر شود.

 در این صفحه و در تب General، اطلاعاتی را در مورد کاربر موردنظر مانند آدرس ایمیل، سایت و شماره ی تلفن و توضیحات مربوط به آن را مشاهده کنید و یا تکمیل کنید.

 بر روی تب Address کلیک کنید و به صفحه ی بعد توجه کنید.

در تب Address، می­توانید مشخصات محل سکونت را به صورت کامل، به مانند شکل روبرو وارد کنید.

 بر روی تب Account کلیک کنید و به شکل بعد توجه کنید.

   در تب Account، می­توانید نام کاربری و تنظیمات آن را تغییر دهید؛ برای این کار در قسمت User logon name می­توانید نام کاربری را تغییر دهید. همان­طور که گفتیم این نام برای ورود به ویندوز است. در قسمت Account Options گزینه هایی را که قبلاً در قسمت ایجاد کاربر، آن­ها را بررسی کردیم، در این قسمت هم مشاهده می­کنید. البته گزینه های جدیدتر هم در این قسمت وجود دارد که برای رمز نگاری و امنیت می­باشد که در وقت مناسب به آن خواهیم پرداخت. شما می­توانید برای کاربران خود زمان ورود به ویندوز را مشخص کنید؛ برای این کار بر روی Logon Hours کلیک کنید تا شکل زیر ظاهر شود.

در این صفحه، می­توانید به کاربر موردنظر اجازه ی ورود در ساعت مشخص‌شده را بدهید؛ برای این کار، ابتدا کل روز­های هفته را انتخاب و بر روی Logon Denied کلیک کنید تا رنگ آن به سفید تغییر کند؛ این گزینه یعنی اینکه کاربر موردنظر نمی­تواند وارد ویندوز شود. بعد از آن، برای اینکه به کاربر موردنظر خود اجازه ی ورود دهید، ساعت مشخص‌شده را به مانند شکل، انتخاب و بر روی Logon Permitted کلیک کنید؛ توجه داشته باشید که به کاربر خود، می­توانید اجازه ی ورود در روز و زمان مشخص هم بدهید، اگر به پائین شکل توجه کنید، مشخص‌شده است که به کاربر موردنظر از روزهای شنبه تا جمعه و از ساعت ۰۶۰۰ تا ۰۲۰۰ اجازه ی ورود به ویندوز داده شده است. بر روی ok کلیک کنید. گزینه ای دیگر با نام Log On To وجود دارد که می­توانید مشخص کنید که کاربر موردنظر از طریق چه سیستمی، توانایی ورود داشته باشد.

برای ادامه کار بر روی تب Profile کلیک کنید تا شکل روبرو ظاهر شود. تب Profile یکی از سودمندترین و پرکاربردترین تب­ها می­باشد. در این تب، شما می­توانید برای تمام کاربران خود در قسمت User Profile یک محل مناسب برای Profile آن­ها ایجاد کنید؛ یعنی Profile تمام کاربران در آدرسی درون سرور اصلی ایجاد شود و در قسمت Home Folder هم می­توانید برای کاربران خود یک درایو مجازی ایجاد کنید که تمام اطلاعات خود را درون همان درایو قرار دهند؛ این درایو، پوشه­ای درون سرور اصلی می­باشد که برای بقیه ی کاربران Share شده است. توجه داشته باشید در درس­های بعد کاملاً به این موضوع خواهیم پرداخت.

در تب Telephones، اطلاعات تماس کاربر موردنظر را می­توانید وارد یا مشاهده کنید.

در تب Organization یا واحد سازمانی، می­توانید نوع کار، واحد کاری، نام شرکت و مدیر کاربر موردنظر را مشخص کنید.

 در تب Remote Control، می­توانیم به کاربر موردنظر این اجازه را بدهیم که در شبکه ی موردنظر توانایی Remote یا ارتباط از راه دور به سیستم دیگر را داشته باشد. این موضوعات در ادامه ی کتاب به صورت کامل بررسی خواهد شد.

 در تب Remote Desktop Service Profile، به مانند تب Profile، شما می­توانید برای کاربران خود که به صورت Remote، وارد سیستم دیگری می­شوند، Profile مشخص و هارد دیسک مجازی روی سرور اصلی ایجاد کنید تا تمام اطلاعات آن­ها ثبت و در دسترس باشد.

 همان­طور که قبلاً اشاره کردم، تمام این قسمت­ها به صورت کامل بررسی خواهد شد.

 تب COM+ برای ایجاد Partition های خاص برای کاربران می­باشد تا برنامه های COM خود را اجرا کنند. COM+ یک معماری برنامه نویسی شیء گرا است که توسط مایکروسافت ارائه شده تا بتواند با سیستم های تجزیه ی اطلاعات اوراکل و IBM رقابت کند.

 در تب Member Of، این توانایی را داریم تا کاربر موردنظر را عضو گروه خاصی کنیم که در این کتاب، بسیار بر روی این موضوع به بحث خواهیم پرداخت.

 یکی از ویژگی های این تب این است که شما می­توانید یک گروه ایجاد کنید و مجوز های خاصی را به آن بدهید و بقیه ی کاربران را عضو آن گروه کنید و دیگر لازم نیست به تک تک گروه ها مجوز دسترسی بدهید.

 در تب Dial-in، این توانایی ارا به کاربر می­دهیم تا بتواند بیرون از شبکه ی سازمانی به شبکه سازمان متصل شود، در این قسمت، می­توانیم برای کاربر موردنظر IP Address را به صورت دستی وارد کنیم و کارهای مختلف انجام دهیم.

 در این بخش، شما به عنوان مدیر شبکه این توانایی را دارید تا مشخص کنید که کاربر موردنظر تا چه زمانی در یک سیستم قرار داشته باشد و یا می­توانید مشخص کنید که زمانی که کاربر بر روی سیستم قرار ندارد و سیستم بیکار است تا چه زمانی از ویندوز خارج شود.

 تا این لحظه، تمام تب های مربوط به یک کاربر را با هم بررسی کردیم. در درس های بعد، روی تب های توضیح داده شده، بیشتر بحث خواهیم کرد.

کتاب‌های جدید

کتاب آموزشی CCNP ENARSI 300-410
زبان فارسی
۱۲۲۲ صفحه
نسخه PDF

کتاب آموزشی CCNA 200-301
زبان فارسی
۷۱۵ صفحه
نسخه PDF

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Scroll to Top